Loading...

علائم وابستگی به مواد مخدر

اعتیاد به مواد مخدر یا وابستگی جسمی به مواد مخدر، به مواردی گفته می شود که فرد برای عملکرد طبیعی خود به مصرف یک یا چند نوع مواد مخدر نیاز دارد و قطع ناگهانی آن باعث بروز علائم جسمی ترک اعتیاد می شود که می تواند شرایط سلامتی را مختل کند. این علائم در افراد متناسب با نوع مواد مخدر مصرفی، شدت اعتیاد، مدت زمان مصرف و شرایط جسمی و روحی از خفیف تا شدید بروز می کنند.
علائم وابستگی به مواد مخدر

بروز پیامدهای منفی در ترک اعتیاد

علاوه بر وسوسه و اجبار، پیامدهای منفی نیز از نشانه‌های وابستگی به مواد مخدر است. بروز پیامد منفی به این معنی است که بیمار عوارض جسمی، روانی، خانوادگی و حتی اجتماعی ناشی از مصرف مواد مخدر را تجربه نموده باشد. اما علیرغم همه آن ها قادر به کنترل مصرف مواد مخدر نیست. در چنین شرایطی بیمار ممکن است وضعیت نابهنجار موجود را مشاهده نماید اما نمی تواند مصرف مواد مخدر را به دلیل اجبار به مصرف و تأثیری که بر مغز گذاشته است متوقف کند.

پیامدهای جسمی مصرف مواد مخدر

سوء مصرف کنندگان مواد مخدر ممکن است از نظر جسمی دچار پیامدهایی نظیر ابتلاء به سرطان ریه و روده، بیماری‌های قلبی عروقی، افزایش فشار خون، سکته، تب و لرز، ابتلا به بیماری های مقاربتی شده و از نظر روانی ممکن است دچار پیامدهایی نظر اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطرابف اختلال، استرس پس از سانحه و از نظر اجتماعی نیز روابط آن ها مختل گردد.

انکار مصرف مواد مخدر

انکار وجه بارز و مشخصه اصلی وابستگی به مواد اعتیادآور است. سوء مصرف کنندگان مواد مخدر، مصرف خود را انکار می‌کنند. انکار به معنی عدم پذیرش واقعیت موجود است. در حالی که دیگران می بینند و می‌دانند که او مواد مخدر مصرف می نماید اما انکار می کند و در برابر دیگران مقاومت می‌نماید.

بارها ممکن است اعضای خانواده مواد مخدر را در کیف، جیب و اتاق او مشاهده کرده باشند اما فرد دست به انکار می‌زند و تلاش می‌کند با فریب دیگران به انکار موارد مصرف مواد مخدر اقدام نماید. او سعی می کند از هر روشی برای توجیه اقدامات خود استفاده نماید و لذا شروع به دروغگویی، توجیه و فریب دیگران می کند.

علائم وابستگی به مواد مخدر

توجیه اعتیاد توسط فرد معتاد

سوء مصرف کنندگان مواد مخدر ممکن است اقدام به توجیه رفتارهای اعتیادی خود نمایند. به عنوان مثال ممکن است بگویند من همیشه مواد مخدر مصرف نمی‌کنم و لذا مصرف کننده مواد مخدر نیستم و یا گاهی اظهار می دارند که من فقط تفریحی مصرف می‌کنم.

احساس متفاوت بودن فرد معتاد با بقیه

حتی مصرف برخی از مواد اعتیادآور مانند شیشه، حشیش و سیگار را دست کم شمرده و به اشتباه عنوان می نمایند که مصرف این مواد اعتیادآور نیست. در حالی که تلاش می‌کنند دیگران را فریب دهند اما روز به روز مشکلات آن ها بیشتر شده و وابستگی آن ها نیز افزایش می‌یابد. آن ها ممکن است خود را مصرف کننده مواد مخدر ندانسته و خود را از دیگران متفاوت بدانند.

مشکلات اعضای خانواده با انکار اعتیاد

اعضای خانواده دشواری های زیادی در ارتباط با انکار بیماران دارند. حتی ممکن است سال ها به طول بیانجامد و بنابراین بیماران نپذیرند که مصرف کننده مواد مخدر هستند. تلاش خانواده‌ها برای درک انکار می‌تواند اغلب بی نتیجه باشد و لذا برای غلبه بر این مانع بزرگ خسته و ناکام بمانند.

سوء مصرف کنندگان مواد مخدر حتی ممکن است رفتارهای اعتیادی خویش را نیز انکار نمایند. آن ها ممکن است متوجه تغییر رفتارهای خود نشود و لذا سعی کنند تغییر رفتارهای خود را نیز انکار نمایند. انکار مصرف مواد مخدر ممکن است با تنش و درگیری با اعضای خانواده نیز همراه باشد زیرا از طرفی فرد مصرف کننده مواد مخدر نمی‌خواهد بپذیرد که به مصرف مواد مخدر اعتیاد دارد و از طرفی نیز اعضای خانواده مشکلات و تغییرات رفتار او را مشاهده می نمایند.

مانع بزرگ برای شروع درمان اعتیاد

انکار را می‌توان برداشت شخصی و منحصر به فرد مصرف‌کنندگان مواد مخدر از اعتیاد دانست زیرا فقط فرد بیمار می تواند چنین تفسیری از مصرف مواد مخدر و انکار رفتارهای اعتیادی خویش داشته باشد. انکار مانع بزرگ برای شروع درمان است و تا زمانی که این مانع شکسته نشود بیمار درمان را شروع نخواهد کرد.

برخی از مصرف کنندگان مواد مخدر ممکن است به دلیل برچسب های اجتماعی و طرد شدن از طرف دیگران اقدام به انکار اعتیاد خود نمایند. بنابراین انکار و بروز پیامدهای منفی از علائم وابستگی به مواد مخدر بوده که اغلب در مصرف کنندگان مواد مخدر مشاهده می شود.