رو اعصاب من نرو
والدین عزیز فکر می‌کنم جمله بالا خیلی برای شما آشنا باشد و حتماً اولین باری که از دختر یا پسر تان این کلمات را شنیدید، مثل برق گرفته ها مات شدید.
البته حق داشتید و حتماً بعدش یک بگو مگوی درست و حسابی بین شما و فرزندتان اتفاق افتاده است. ولی اگر بخواهیم صادق باشیم بعضی وقت ها هم حق با فرزندتان بوده.
مثلاً آیا در بگو مگو ها فقط در مورد اختلاف خاص جر و بحث می‌شود؟ یا نه، چیزهایی دیگر هم پشت این قضیه هست؟
آیا لباسی که دختر یا پسرتان پوشیده آنقدر غیرقابل تحمل است؟
یا شما صرفاً آن را رد می‌کنید زیرا جلوی در و همسایه برایتان خجالت آور است؟
یا شما هنوز عادت نکرده اید که فرزندتان برای خودش تصمیم بگیرد؟ والدین باید با خودشان صادق باشند و هنگام اختلاف نظر از خود سوال کنند، که آیا با آن ها واقعاً دلیل عصبانیت خود را به زبان آورده اند یا نه؟
اگر والدین واقعیت را به زبان نیاورند، فرزندشان هرگز رفتار آن ها را نمی فهمد و هیچ شانسی برای حل اختلاف ندارد، چون از قبل مشخص است که دلایلی که او برای رفتارش می‌آورد مورد تأیید شما نخواهد بود، زیرا فرزندتان از انگیزه واقعی شما هیچ اطلاعی ندارد.
در مورد لباس هم باید گفت که نوجوانان از سلیقه خودشان دفاع می‌کنند، چون می‌خواهند ثابت کنند که آن ها غیر از شما هستند و به وسیله لباس می‌خواهند فردیت خودشان را ثابت کنند.
از آن گذشته آن ها هر روز الگو و ایده آل جدیدی انتخاب می‌کنند و سعی می‌کنند خودشان را به صورت دیگری در آورند و با لباس و رفتارشان در حقیقت می‌خواهند تعلقات خودشان را به گروه یا دسته خاصی نشان دهند.
آزادی یا گرفتاری
کودک تا زمان نوجوانی و دریافت دیپلم یا قبولی در کنکور راه درازی در پیش دارد. نوجوان با تمام نیرو سعی می کند و بار مسئولیت ها را می پذیرد و آن ها را انجام می دهد، به امید اینکه در آینده ای دور موفق به دریافت دیپلم و قبولی در کنکور شود.
ولی در این فاصله او هیچ پاداشی دریافت نمی‌کند. البته مسلم است که او همیشه نباید پاداش بگیرد، اما بد نیست که گه گاهی بدون اینکه فرزندمان کاری کرده باشد یا موفقیتی به دست آورده باشد به او محبت کنیم.
این عمل ما باعث می‌شود که این تلاش هر روزی با استرس و یکنواختی زندگی کمی برای نوجوان رنگ و بو پیدا کند و کمی بار او را سبک و قابل تحمل کند.
توانایی تحمل بار مسئولیت خیلی کار مهمی است، ولی به همان اندازه استراحت و تفریح هم برای نوجوان واجب است، تا در آن فاصله انرژی جدیدی کسب کند.
نوجوان نباید برای استراحت و آرامش به دنیای مصنوعی الکل، مواد مخدر، سیگار یا دارو پناه ببرد. او باید برای استراحت، چند ساعتی را بگذارد برای ورزشی که دوست دارد یا هر تفریحی که به آن علاقه‌مند است؛ مثل کوه نوردی، پیاده روی یا حتی شرکت در یک مهمانی جوانانه با کمی تحرک.
این تفریح جوانانه باعث نابودی دنیا نمی شود. یا اینکه تفریح نوجوان می‌تواند یک خرید مفصل برای خودش باشد.
