بسیاری از معتادان قادر به ترک نیستند و لذا هدف درمانشان باید کاهش اعتیاد باشد. ممکن است نقش مؤثر یک روش برای کاهش اعتیاد روی برخی از زنان اما برای بعضی دیگر درست از آب در نیاید و بلکه مخاطره آمیز باشد.
پس از ترک نیز معتادان به طی دوره نقاهت در حین زندگی و کار نیازمندند.
اگر در این دوران مثلاً باز این زنان به دنبال کار بگردند و نیابند٬ ممکن است مجدداً در غیاب مهارت های مواجهه با این گونه ناکامی ها یا مسئولیت پذیری در عین تن ندادن به احساس گناه و شرم٬ اعتیاد را از سر گیرند.
بسیاری از زنان ممکن است قادر به پرداخت هزینه درمان نباشد و لذا جز برنامه های حمایتی و ایجاد محیطی عاری از مواد مخدر٬ یافتن پشتیبان مالی یا دسترسی به منابع و گروه های تعامل هم برای آنان جهت پاسخگوئی به نیازهای ارتباطی دوره نقاهت ترک اعتیاد شان ضروری است تا دستگیری به خاطر جرائم ذی ربط خصوصاً برای زنان اقلیت با راه حل های گران تر قضائی توأم نشود.
دوره ترک اعتیاد
دوره ترک اعتیاد اغلب بسیار دشوار و سرشار از اضطراب٬ افسردگی٬ بی قراری٬ بی خوابی٬ ترس٬ گناه و گاه توهم و فشار عصبی است.
درک این فرایند ها برای زنان در حال ترک از طریق آموزش٬ دیدن فیلم و شنیدن سخنرانی و تبادل تجارب گروهی تا آن جا ضروری است که آن ها باید به یک پا متخصص در این زمینه مبدل شوند تا بتوانند بر اعتیاد خویش فائق آیند.
هر دوی زنان و مردان معتاد قرار است از وابستگی غیر سالم به اعتیاد چونان مفری برای خود برهند و استقلالی متمایز جهت سلامت و لاجرم خودیابی پیدا کنند؛ اما زنان چگونه می‌توانند از خود نداشته خویش در پارادایم مذکر به یاری اعتیاد بگریزند و خودی که قرار است برای رفع اعتیاد احیا کنند٬ از کجا نشأت می‌گیرد و به چه خصائصی مستظهر است و چگونه می توان به آن دلبستگی ایجاد کرد یا متقابلاً مردانی که از دیگری٬ تصویری کاذب در ذهن ساخته اند و آن را منقاد خود نموده اند٬ چگونه می توانند در نبود خودی آینه سان برای شخصیت یابی خصوصاً عاطفی از این طریق به ترک اعتیاد نائل آیند.
زنان همچون مردان ممکن است برای انطباق با تجربه قربانی بودن تن به اعتیاد دهند؛ در حالی که ظرف خود کنترلی در این عرصه نهایتاً فردی می‌ماند و لذا اصل مسئولیت شخصی اعتیاد توسط هر دوی زنان و مردان معتاد از سر علل عینی اعم از ارگانیستی و تعاملی و اجتماعی و فرهنگی و امثال آن ها می‌گذرد.
زنان در اقلیت
پس استقرار زنان در موضع اقلیت بعد از رهاندن بخش معتاد شان از دایره بد نامی آن گاه می تواند برای کنترل اعتیاد ایشان مؤثر باشد که استقلالی درونی به موازات استقلالی بیرونی برای آنان رقم خورد و این منوط به حل ذهنی-عینی نابرابری های انسانی-اجتماعی است.
البته این مهم محتاج زمینه سازی های عینی خصوصاً ازحیث نفی سلطه نیز هست؛ ورنه هر آن بیم خارج شدن ایشان ازکنترل هم می رود و سلطه براین معتادان ناسالم و بی بازده را بی معنا می سازد یا اعطای حق کنترل به ایشان در این وضعیت به کارشان نمی‌آید و پس از آن به مواجهه با سلطه می کشد.
کلینیک ترک اعتیاد افشار با تجهیزات مدرن ورزشی و امکانات لوکس رفاهی و همچنین بهره گیری از تیم تخصصی و مجرب، محیطی آرام و مناسب برای درمان اعتیاد بیماران گرامی فراهم نموده است.
