بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها با اتصال به گیرنده‌های گابا و تداخل در مهار این گیرنده ها آثار خود را ظاهر می‌سازند. گیرنده‌های گابا به دو زیر گروه بزرگ گابا A و گابا B تقسیم می‌شوند. اکتشافات جدید در سطح مولکولی تأییدی بر وجود گیرنده های متعدد زیرگروه های بنزودیازپینی است که پایه منطقی در افتراق اثر خواب آوری از عمل اضطراب زدایی دارو است.

آثار دارو شناختی بنزودیازپین ها

آرام‌بخشی (رخوت زایی)، خواب آوری، کاهش اضطراب، شل کنندگی عضلانی، فراموشی پیش گستر و اثر ضد تشنجی.

اثر بنزودیازپین ها بر دستگاه عصبی مرکزی

دپرسیون عصبی با تمام بنزودیازپین ها دیده می شود گرچه این داروها به شدت باربیتورات های فرار توانایی دپرسیون عصبی و هوشبری ندارند اما با افزایش دوز دارو، حالت تسکین به سمت خواب و آن گاه بهت پیشرفت می کند.

اثر بنزودیازپین ها بر تنفس

دوز های خواب آور بنزودیازپین ها در افراد عادی اثری بر دستگاه تنفس ندارند اما در کودکان و افرادی که اختلال عملکرد کبدی دارند (نظیر الکلیک ها) مراقبت ویژه ضروری است. در دوزهای بالا (قبل از هوشبری و آندوسکوپی) بنزودیازپین ها سبب دپرسیون خفیف تهویه آلوئولی شده و آسیدوز تنفسی (ناشی از هیپوکسی) ایجاد می کنند. این اثر در بیماران انسدادی مزمن ریه شدت بیشتری دارد.
بنزودیازپین ها می توانند در جریان هوشبری یا توأم با مواد مخدر و یا در موارد مسمومیت، سبب آپنه تنفسی شوند. تنفس مکانیکی در مواردی که بیمار به طور همزمان، یک داروی ضعیف کننده دستگاه عصبی مرکزی نظیر الکل مصرف کرده باشد، ضرورت می یابد.

اختلالات بنزودیازپین ها

دوزهای خواب آور بنزودیازپین ها ممکن است اختلالات تنفسی وابسته به خواب را تشدید نمایند. این اثر ممکن است سبب کاهش تهویه و کمبود اکسیژن در بیماران انسدادی مزمن ریه شود. در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب، دوزهای خواب آور با کاهش تون عضلانی راه‌های هوایی فوقانی و تشدید تراکم دوره‌های آپنه، هیپوکسی آلوئولی، افزایش فشار در شریان ریوی و بالاخره افزایش بار بطنی قلب را سبب می‌شود. بعضی از پزشکان این گونه بیماران را در لیست موارد منع مصرف الکل، داروهای رخوت زا یا آرامبخش، خواب آور ها و از جمله بنزودیازپین ها قرار می دهند.

اثر بنزودیازپین ها بر سیستم قلبی عروقی

در افراد عادی به جز موارد مسمومیت شدید، جزئی است. تمام بنزودیازپین ها در دوزهای مورد مصرف برای هوشبری سبب کاهش فشار خون و افزایش ریتم قلب می شوند.

اثر بنزودیازپین ها بردستگاه گوارش

تصور می رود بنزودیازپین ها سبب اصلاح اختلالات ناشی از اضطراب در دستگاه گوارش می شوند. نشان داده شده است که این داروها سبب محافظت از زخم های ناشی از استرس در موش‌ها می‌شوند. دیازپام در انسان سبب کاهش بارز ترشح شبانه معدی می شود.

مرگ در اثر مصرف مواد مخدر همراه با بنزودیازپین ها

در یک مطالعه در مورد مرگ و میر افراد معتاد، بیشترین مرگ بر اثر مصرف بیش از حد مخدرهای تجویز شده به همراه داروهای ضد درد گروه بنزودیازپین ها ثبت شده است. در یک مطالعه مشخص شد که نسخه بنزودیازپین با افزایش خطر مرگ بیش از حد دارو به روش اوردوز همراه است. 

بنزودیازپین ها داروهایی هستند که در ترک اعتیاد به مواد مخدر و درمان بیماری اعتیاد تجویز می شوند.