Loading...

آمفتامین ها یا شبه آمفتامین ها

آمفتامین ها یا شبه آمفتامین ها مواد روانگردانی هستند که بر روی مغر اثر گذاشته و باعث افزایش انرژی و بی خوابی می شوند و بسیاری از افراد به دلیل همین تأثیرات این مواد را مصرف می کنند و به سرعت به آن ها اعتیاد پیدا می کنند. شبه آمفتامین ها ترکیبی صناعی نزدیک به آمفتامین هستند.

آمفتامین ها یا شبه آمفتامین ها

آمفتامین ها مواد محرکی هستند که به صورت شیمیایی و ترکیبی در آزمایشگاه به شکل قرص، آمپول و یا پودر ساخته می شوند. کلمه آمفتامین از کلمه آلفامتیل فنیتلامین گرفته شده است. آمفتامین ها قدرت اعتیاد بالایی دارند و در دسته مواد روانگردان و مواد توهم زا قرار می گیرند.

خواص آمفتامین ها

این مواد دارای خواص مشابه با کوکائین هستند و موجب افزایش انرژی، نیروی بدنی، فعالیت های جسمانی، افزایش حالات هیجانی از قبیل سرخوشی، شادابی کاذب، افزایش هوشیاری، پرخاشگری، کاهش اشتها و . . . می‌شوند.

مصرف طبی آمفتامین ها

سولفات آمفتامین راسمیت یا بنزدرین در حال حاضر صرفاً برای درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی نارکو لپسی افسردگی به کار میرود. آمفتامین ها برای درمان چاقی مفرط نیز به کار می روند، اگرچه کفایت و امنیت تجویز آن ها مورد بحث های متضاد است.

نام های دیگر آمفتامین ها

بنابراین آمفتامین ها با برچسب های تجاری گوناگون و با اسامی مختلف مانند دکسدرین، بنزدرین، مت آمفتامین، متیل فنیدیت در داروخانه ها و با نام های خیابانی یخ، کریستال ،کریستال مت، سرعت و کرانک به فروش می رسد.

در طبقه بندی مواد و داروها، آمفتامین ها را در طبقه بندی داروهای محرک، تحریک کننده سیستم اعصاب سمپاتیک و تحریک کننده روانی قرار می دهند. از این داروها برای بالا بردن عملکرد جسمانی – روانی، در زمینه های ورزشی، علمی، مسابقاتی نیز استفاده می‌شود. مصرف این داروها دارای اثرات سوء جانبی و عوارض گوناگون است ولی این اثرات به شدت کوکائین نیست.

آمفتامین ها یا شبه آمفتامین ها

مصرف مواد شبه آمفتامین

مواد شبه آمفتامین مانند افدرین و پروپرانولامین برای رفع احتقان بینی و نیز داروی فنیل پروپرانولامین برای کاهش اشتها ممکن است مورد مصرف واقع گردد.

نکته حائز اهمیت اینکه مصرف بی‌رویه و خودسر فنیل پروپرانولامین می تواند موجب افزایش فشار خون، تصریح پسیکوز سمی یا حتی مرگ شود و از این رو مصرف این دارو می باید زیر نظر پزشک با تجربه صورت پذیرد.

تأثیرات مصرف آمفتامین ها

تأثیرات مصرف آمفتامین ها مانند تأثیرات آدرنالین می‌باشد. مجموعه‌ای از علائم فیزیولوژیکی و روانی کم و بیش مشابه با مصرف کوکائین در مصرف کنندگان ایجاد می شود.

برای مثال مصرف متناسب و متعادل این مواد موجب افزایش هوشیاری، افزایش بیداری، حالات سرخوشی کاذب، عملکرد روانی - حرکتی بهتر، رفع کسالت و خستگی و غیره می‌شود که البته دوره بازگشت به شرایط عکس با بروز احساس خستگی و کسالت زیاد، گیجی و افسردگی و کندی وجود خواهد داشت.

این مواد به طور مجاز توسط پزشکان در موارد خاص برای درمان برخی از افسردگی ها ،رفع اشتهای کاذب و درمان بعضی از اختلالات عصبی - رفتاری مانند بیش فعالی کودکان به کار می رود.

مصرف زیاد آمفتامین ها

از جمله اثرات مصرف زیاد آمفتامین (مصرف بیش از ۵۰ میلی گرم در روز) می تواند موجب تحریک پذیری و حساسیت عصبی زیاد، اختلالات اضطرابی از جمله ، هراس، اختلال کنشی جنسی، اختلال در فشار خون و کارکرد قلب، حالت های کاهش هوشیاری مانند گیجی و منگی، اختلال خواب و بیقراری شدید اشاره نمود.

استفاده متداوم و زیاد این داروها می تواند باعث بروز هذیان های مختلف از جمله گزند و آسیب و توهمات بینایی، شنوایی، عدم هوشیاری، پسیکوز آمفتامینی (از جمله پارانوئید اسکیزوفرنی)، خونریزی مغزی، تشنج، کما و حتی مرگ شود.

نکته حائز توجه این که برخی از دانشجویان برای کارایی بیشتر ذهنی و برخی از ورزشکاران برای توانمندی بیشتر یا کاهش وزن، رانندگان در مسافرت‌های طولانی و شب کاران به این ماده روی می‌آورند و بعد از مدت کوتاهی بدان وابسته گشته، به ناچار میزان آن را افزایش و به اثرات خطرناک آن مبتلا می‌گردند.

اثرات مصرف آمفتامین ها ظرف مدت سی الی نود دقیقه (در صورت مصرف وریدی زودتر) ظاهر می شود و به مدت ۲ الی ۴ ساعت بنا به میزان مصرف این مواد ظاهر می گردد.

اعتیاد به آمفتامین ها

مصرف متداوم این مواد وابستگی جسمانی ایجاد نمی نماید و وابستگی به آن ها روانی بوده و فرد میل شدید به مصرف آن ها را (حتی بعد از مدت ها ترک اعتیاد) دارد.

ترک اعتیاد آمفتامین ها

کاهش مصرف و یا ترک اعتیاد به این مواد نشانه‌های بالینی متضاد با حالت مسمومیت در فرد ایجاد می نماید. بدین معنا که فرد سیر نزولی سریع توانایی های خود را در زمینه های مختلف تجربه می نمایند. به لحاظ پدیده تحمل در مصرف این مواد می توان گفت که این پدیده در مصرف کنندگان وجود دارد و آن ها برای کسب نشئگی دلخواه دائماً نیازمند مقادیر فزاینده هستند.