تفاوت میان هروئین تزریقی و کشیدنی در ترکیب شیمیایی آن هاست.
مواد مخدری همچون هروئین به دو شکل می‌توانند موجود باشند به صورت خالص یا پودر، البته ترکیب اصلی شیمیایی و تأثیرات هر دو یکی می باشند.
هر چند، خود را در آب حل می کنند و نقطه ذوب بالایی دارد که آن را برای تزریق مناسب می سازد، اما قابل کشیدن نیست. خالص آن در چربی قابل حل است و در آب حل نمی شود، اما قابل تبخیر است و با حرکت حرارت دادن بخوراتی را برای استنشاق فراهم می‌کند.
مشکلات استفاده از هروئین
هروئین خالص را باید با افزودن نوعی اسید مثلاً آبلیمو محلول کرد و آنگاه تزریق کرد. بسیاری از افرادی که هروئین می‌کشد و این عقیده کاذب پای می فشارند که هروئین در صورت کشیدن اعتیاد آور نیست، در صورتی که افرادی که به طور منظم هروئین مصرف می کنند در معرض خطر وابستگی روانی و جسمی به این ماده مخدر قرار دارند.
هرچند تحقیقات اخیر نشان دادند که کشیدن هروئین با زر ورق نسبت به تزریق آن مشکلات وابستگی کمتری را ایجاد می‌کند، اگر چه بسیاری از افرادی که هروئین می‌کشند دچار وابستگی شدید می‌شوند.
اگر کشیدن هروئین (دروازه) ورود به تزریق آن نیز باشد امری خطرناک است. چون مصرف کننده به کشیدن هروئین به شدت وابسته می‌شود و هزینه های او بالا می‌رود، لذا وسوسه برای تغییر جهت به روش مؤثر تزریق ممکن است افزایش یابد.
در ضمن هروئین را می‌تواند از راه بینی بالا کشید. در بریتانیا بعضی از مصرف کنندگان در اولین مصارف تجربی خود گاهی از این روش برای سال های بسیار استفاده کرده اند. افرادی که مایل به ادامه مصرف این نوع ماده مخدر باشند خیلی سریع به سایر روش های مصرف روی می‌آورند و نوعاً به کشیدن یا تزریق هروئین می‌پردازند.
در سال های اخیر، ایالات متحده شاهد نشانه های فزاینده ای از مصرف به طریق استشمام بوده است. در اصل و در ضمن در عمل، مصرف کنندگان هروئین ممکن است روش اصلی مصرف خود را به تناوب به صورت استشمام، کشیدن و تزریق انجام دهند.
هر چند، احتمال گرایش به سوی مصرف مؤثر تر (و خطرناک تر) بیشتر است.
استشمام به تزریق یا برعکس
در بررسی این گونه تناوب مصرف آن مصرف کنندگان هروئین در جنوب لندن، معلوم شد که احتمال تغییر از استشمام بکشی دنیا تزریق دو برابر بیشتر از حالت معکوس آن است.
به همین ترتیب، احتمال اینکه کشیدن هروئین به تزریق بدل شود دو برابر احتمال تغییر تزریق به کشیدن می باشد.
هرچند، جالب این است که بعضی از مصرف کنندگان هروئین از تزریق به روش های دیگر روی آورده اند.
و مصرف کنندگان هروئین از خطرات بهداشتی همراه با تزریق آگاهی دارند و افرادی که از تزریق به کشیدن روی می‌آورند از خطر اچ آی وی و سایر مشکلات بهداشتی نگران می باشند و به همین دلیل تغییر روش می‌دهند.
در واقع در خلال دهه ۱۹۳۰ یکی از نخستین مشکلات بهداشتی مرتبط با تزریق هروئین زمانی رخ داد که بیماری مالاریا به صورت اپیدمی در میان تزریق کنندگان آمریکایی شهر نیویورک از تجهیزات مشترک استفاده می‌کردند شیوع یافت.
با کمال تأسف کشیدن هروئین که به دلیل فراوانی آن در بریتانیا رایج شد با این واقعه همزمان شد.
