Loading...

اعتیاد به حشیش

حشیش ماده ای توهم زا با قدرت اعتیاد آوری شدید است که از ترشحات چسبنده گیاه شاهدانه مؤنث به صورت صمغ به دست می‌آ‏ید، رنگ آن سبز تیره و گاهی قهوه‌ای مایل به سبز و تقریباً شبیه حنا است. اثرات مصرف حشیش حس لذت و سرخوشی، خواب آلودگی و آرام بخشی است.

اعتیاد به حشیش

لغت کانابیس از گیاه کانابیس ساتیوا گرفته شده است که همان گیاه شاهدانه هندی است. این گیاه به نام های «شانور»، «همپ» و «گالو» نیز مشهور است.

گیاه شاهدانه، گیاهی است به ارتفاع متوسط یک تا یک و نیم متر که به صورت وحشی و علفی در مناطق معتدل و گرم می روید.

تاریخچه حشیش

به درستی مشخص نیست که این گیاه از کجا سرچشمه گرفته است، ولی آنچه مسلم است این است که مصرف آن در جوامع انسانی، تاریخی بس قدیمی دارد و اثرات نشئه آور آن هزاران سال شناخته شده است.

این گیاه به عنوان یک سکرآور تقریباً شش هزار سال پیش در چین مصرف شده است. در کتاب اوستا، از گیاه شاهدانه به عنوان یک ماده بی حس کننده نام برده شده است.

تعریف حشیش توسط ابن سینا

ابن سینا پزشک مشهور ایرانی در کتاب خود به نام قانون از حشیش به عنوان یک ماده مضر و کشنده برای عقل و خرد و عامل مهم در اختلال ادراکی نام برده است.

او از این گیاه در موارد بسیار خاص و محدود برای تسکین و درمان درد گوش و استخوان استفاده می نمود.

این گیاه در هند، یونان و خاورمیانه تاریخچه ای بسیار قدیمی دارد. هنوز برخی از هندوها در برخی از مراسم مذهبی از این ماده استفاده می نمایند.

تهیه حشیش یا کانابیس

برای تهیه کانابیس از آنجایی که تمامی اجزای گیاه می تواند مورد استفاده واقع شود، آن را می برند و پس از خشک شدن خرد نموده داخل سیگار نموده، دود می کنند.

اسامی رایج کانابیس عبارتند از: ماری جوانا، علف، مری جین، علف هرز، چای، شاهدانه، چرس، بنگ، داگا و سین سمیلا.

تمام اجزاء گیاه شاهدانه حاوی مواد روانگردان است. قوی ترین ماده روانگردان این گیاه از ترشح رزینی قهوه ای سیر برگ های گیاه کانابیس ساتیوا بدست می آید که به آن حشیش یا حش گویند.

کانابیس دارای مواد دارویی محرک متفاوتی است که کانابینوئیدها خوانده می شود.

کانابیس معمولاً با مخلوط کردن با توتون کشیده می‌شود ولی می‌توان به صورت خوردن نیز استعمال گردد. با تدخین حشیش اثرات نشئه آور آن ظرف چند دقیقه ظاهر شده و حدود نیم ساعت بعد به اوج قدرت خود می رسد.

اعتیاد به حشیش

آثار مصرف کانابیس

1. اثر توهم زایی

2. اشتهای کاذب و میل شدید به خوردن

3. احساس قدرت در زمان تاثیر مصرف

4. خواب عمیق

ترک حشیش

قطع مصرف یا ترک این مواد توهم زا برای معتادان، علائم جسمانی خفیفی را در بر دارد. در حالیکه مصرف این ماده چه به صورت دائم و چه به صورت موقتی و نامرتب (تفننی) می‌تواند وابستگی روانی ایجاد نماید.

بر اثر مصرف این ماده تغییراتی در آگاهی فرد به وجود می‌آید که میزان و چگونگی آن در افراد مختلف متفاوت است.

مصرف کانابیس ها حتی به میزان کم تجلی دهنده صفات روانی فرد می باشد. نکته دیگر این که مصرف این ماده به شدت تلقین پذیری شخص را افزایش میدهد.

افراد حشیشی با مصرف این ماده حالات سرمستی متفاوتی را بروز می دهند. بدین شکل که حالات سرمستی حاصل گاهی حضور دارد و در لحظاتی بعد محو می گردد و سپس بعد از مدتی مجدداً ظاهر میشود.

اثر کیف زا یا کیف آور مصرف حشیش

افرادی که کانابیس مصرف می‌کنند تحت تأثیر مصرف، حالت رضایتمندی، احساس آرامش ذهنی و فیزیکی به دست می‌آورند و معمولاً این حالت به حالتی شبیه به خواب‌آلودگی ختم می‌شود.

اثر تحریک کنندگی حشیش

برخی از محققان اعتقاد دارند علاوه بر اثر توهم زایی حشیش، اثر تحریک کنندگی آن نیز می تواند مهم باشد اگر چه تا کنون خیلی مورد توجه واقع نشده است. مصرف زیاد حشیش حالت خاصی به نام فانتازیا به وجود می آورد که دارای ویژک شدید و هذیان های خشونت آمیز است.

اثر توهم زایی حشیش

در آخرین تقسیم بندی های مواد اعتیادآور، کانابیس یا حشیش هم جزء مواد توهم زا و هم جزء مواد تحریک کننده تقسیم شده است.

نکته حائز اهمیت اینکه اثرات توهم زایی حشیش با اثرات تحریکی و اثرات کیف آوری یا کیف زایی همراه شده و ترکیب پیچیده ای از تغییرات ادراکی، تفکری و خلقی را به وجود می آورد.

در تقسیم بندی دیگری اثرات حشیش به صورت کلی به دو دسته تقسیم می شود:

1- اثرات جسمانی حشیش

2- اثرات روان شناختی حشیش